De ingang van de (Oude) haven met de St.Laurenspoort en links de Blauwe Toren
LINK
En een citaat uit ons Stadspoorten van Rotterdam verhaal :
-
's Winters was de Maas wel eens bevroren en kon je vanuit de Oude Haven op de bevroren Maas :
Voor de ingang van de Oude Haven
links de Boompjes
uiterst links een molen op de Schiedamsche Vest
alleen net geen Hoofdpoort te zien.......
We hebben een andere schilder bereid gevonden om ook de oude Hoofdpoorten erbij te schilderen :
Voor de ingang van de Oude Haven
links de Boompjes
nu wel met de kleinere Wester Oude Hoofdpoort en de grotere Ooster Oude Hoofdpoort
Dit is een dorpje, schuin over Rotterdam gelegen, dat redelijk wel betimmerd is. Hier omtrent heb je de schoonste wandelwegen en 't vermakelijkste land van de weereld, daar appelen, peren en okkernoten in overvloed wassen. Koren en weylanden zijn er geen gebrek.
Volgens het zeggen van de Charloise Schout, Arnoud de Man, is het land alhier bedijkt van Hertog Karel van Bourgondien in den jare 1461, zijnde te voren maar een foreest (bos) of wildernis geweest.
Het land wierd voor de bedijking Ridderwaart genaamd, maar Hertog Karel heeft het na zijn naam, andere zeggen naar zijn Graafschap, Charlois laten noemen.
Wat de Charloise Kerk betreft, die is redelijk wel gebouwt; ze pronkt van binnen met een lengte van geschilderde glazen, welke mij niet gelust heeft op te schrijven. (had er geen zin an dus) In 't jaar 1660 is er een nieuwen toorn en kruispand aangebouwt. De toorn pronkt van voren met het wapen van Holland. De Kerk is den Heiligen Clement toegewijd, maar wanneer het agterste gedeelte gebouwt is, is onzeker; waarschijnlijk in 't jaar 1511, als blijkt uit de volgende geschiedenis :
In 't gemelde jaar 1511 geschiede tusschen Rotterdam en Charlois een beklaaglijk ongeval, dat waardig is geannoteert. (opgeschreven)
Het begon in 't gemelde jaar den elfden November zeer sterk te vriezen en duurden die vorst tot in het laatst van February.
Het ijs lag er zoo sterk in gebakken, dat men met wagens en paarden van alle kanten daar over konde rijden.
Zeker hoefsmit stelde te Rotterdam voor het Oude Hooft (is net buiten de St. Laurenspoort) zijne werk op het ijs en besloeg er de paarden.
Ondertussen ontstond er een harde Noordwesten wind in het laatst van February op en deze koelde vrij sterk door.
De Heeren van de Wet, voor ongeval bedugt, lieten met klokslag van het stadhuis weten, dat yder zig van de Maas zoude pakken, (iedereen zoo snel mogelijk van het ijs af) alzoo d'er waarschijnlijk hooge vloeden en scheuringen van 't ijs op stonden te volgen.
Maar de Papen en Monniken, dit gebod niet agtende, gingen in processie over 't ijs naar Charlois, om aldaar de kerk in te wijden.
Maar zooals deze Messieurs midden op de Maze met een sleep van om ende bij 5000 menschen gekomen waren, berste en scheurde het ijs en zonk door de zwaarte onder hare lichamen weg, zoo dat al de geschoren koppen met al de heele kraam daar moest blijven.
Zelfs de paardesmit voor 't Hooft konde zijn leven niet bergen. Daar verdronken tusschen de 4 en 5000 menschen.
In 't jaar 1516 heeft een visser van Charlois nog een wonderlijk zeemonster gevangen; het hooft was gelijk dat van een hond, het lichaam had de gedaante van een kabbeljaauw en de staart die van een roch.
Of het verhaal echt gebeurd is ???? Het wordt betwijfeld......
