Als je je verdiept in allerlei historische dokumenten over Rotterdam, kom je bijna altijd onderaan ergens de naam Van Waesberghe Rotterdam tegen. Op de site staan diverse voorbeelden, bijvoorbeeld in ons verhaal

De geschiedenis van het boekverkopers gilde van Rotterdam
Citaat:

Het boekverkopers gilde werd te Rotterdam opgericht in 1699. Den tweeden April van dat jaar werd de eerste ordonnantie vastgesteld en 9 Mei daaraanvolgende ontvingen Barent Bos, Paulus van Boekenes, Reijner Doesburg en Jacob van Obdam hun benoeming als eerste hoofdlieden van het boekdrukkers-, boekbinders- en boekverkoopersgilde.

12 November 1701 kreeg de ordonnantie een nadere ampliatie en bij de algemeene herziening der stadskeuren verscheen de ordonnantie in druk, bij Pieter van Waesberghe , ordinaris drukker der stad, 1720.

We beginnen dus met die aanschrijving aan de Hoofdlieden van het Boekverkopers gilde tot het weren van spotprenten en licentieuse geschriften in 1787 :

Extract uit de Resolutie van de Heeren van de Weth (LINK) der Stad Rotterdam.

Zaterdag den 22 December 1787

In 1572 beschikte Rotterdam al over een drukkerij, opgericht door Dirck Muller. De belangrijkste drukkers werden uiteindelijk de familie Van Waesberghe.

Vader Jan van Waesberghe kwam uit Vlaanderen naar Rotterdam. In Antwerpen werd Jan van Waesberghe beschuldigd van het drukken van verboden boeken, na een jaar kwam Jan van Waesberghe weer vrij en vluchtte naar zijn zoon, ook Jan van Waesberghe die al in Rotterdam was gaan wonen.

Zoon Jan van Waesberghe woonde al sinds 1587 in Rotterdam, zoon Jan van Waesberghe was al snel benoemd tot Stadsdrukker en drukker van de Admiraliteyt van de Maze.
Maar zoon Jan van Waesberghe werd vooral bekend als uitgever van schoolboeken. Jan van Waesberghe hield hiervoor kontakt met kollega drukkers als Elsevier in Leiden, Schilders in Middelburg, Canin in Dordrecht etc. Een van de dochters van Jan van Waesberghe trouwde met Abraham Elsevier.

Zoon Jan van Waesberghe had drie zonen die ook allen drukker te Rotterdam werden, weer een Jan, maar ook een Pieter en Isaac van Waesberghe. Een van zijn kleinzonen Abraham van Waesberghe diende in 1699 een verzoek in waaruit o.m. bleek dat de familie Van Waesberghe al meer dan 100 jaar Stadsdrukkers van Rotterdam waren en dat zou zoo nog heel lang blijven. Vooral omdat de familie Van Waesberghe zich toelegde op het winstgevende drukken van schoolboeken, konden zij het zoo lang volhouden.

En natuurlijk hebben we op onze site wat voorbeelden gevonden van allerlei drukwerk uit vroeger eeuwen, zullen we maar zeggen:

Het Nederlands Alfabet in 1560
Een 17e eeuws Gebed by het begin van het school:

Nou zal niet iedereen dit zoo vlot kunnen lezen als Aad, dus zegt Aad het nu even hardop voor, gaan we wel allemaal even staan ??

Goede God !

Wij danken u voor de gelegenheid
die gij ons schenkt
om in nuttige kundigheden onderricht te worden
doe ons gevoelen dat Gij het zijt
die ons de gelegenheid schenkt
opdat wij van dezelve een recht gebruik mogen maken
en daar op uit zijn
om steeds in kennis en bekwaamheid te vorderen
leer ons voor traagheid en onoplettendheid te wachten
integendeel vlijtig en oplettend te zijn
opdat wij hen die ons onderrichten
hun moeilijk werk daardoor enigszins genoeglijk mogen maken

Amen !

Uit ons Bartjens verhaal:

Maar nu die Bartjens...., als we deze plaatjes laten zien, wordt het al een beetje duidelijker :









In 1607 verscheen het eerste rekenboek van W. Bartjens, vele herdrukken verschenen tot zelfs in 1839 toe !!!

Vanaf 1778 wordt Bartjens ook volop in Rotterdam gebruikt, de boekjes zijn dan getiteld

Cijfferringhe
Gelukkig drukten ze toen wel boeken met de uitkomst erbij, waarom ???

Geen idee...., maar het was ongetwijfeld volgens Bartjens...

En dan nog iets over het schoonschrijven in Rotterdam in de 19e eeuw:

Pen
en
Penceelkonst
van
eenige kinderen
in 't Diaconieschool
van
J. Ronsdorff
in de
Goudschewagenstraat

door
J. Ronsdorff
1e Ondermeester

Komen we nog meer tegen van dit soort fraai drukwerk, al dan niet gedrukt door de familie Van Waesberghe, uiteraard zetten we het erbij

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....