Het gilde, waartoe de kruideniers behoorden, was het St. Nicolaasgilde, dat reeds vroeg bestond en in 1468 aan nieuwe voorschriften gebonden werd. De 5de Juni van dat jaar bepaalden baljuw, schout en het gemeene gerecht der stad Rotterdam, dat niemand merserie, dat wil zeggen koopwaar, in het bijzonder marskramerswaren, mocht verkopen, noch met schalen wegen, noch met maten meten, tenzij hij lid van het St. Nicolaasgilde was of althans als contributie de som van 5 stuivers 's jaars bijdroeg.
Wanneer iemand, die van buiten inkwam, deze nering wenste uit te oefenen, moest hij eerst een rijnsche gulden betalen, waarvan de ene helft voor de landsheer en de andere helft voor het gilde bestemd was.
Iemand, die geen poorter was, mocht alleen koopmansnering doen op de wekelijkse marktdag en anders niet. Bij overtreding trad de hoofdman van het St. Nicolaasgilde met de stadsbode tegen de schuldige op.
Het derde artikel bepaalde, dat ieder, die koopmansnering wilde doen en met schalen wegen, elk jaar twee grooten moest geven, ter ere van God en van den "confesseur" Sint Nicolaas. Ook zou dit geld dienen om er de kapel mede "up te maken."
De kapel, waarvan hier gesproken wordt, bevond zich in de Groote kerk aan de zuidzijde, doch zij werd bij besluit van de Vroedschap van 21 November 1498 afgebroken, naar het schijnt om de zuidzijde van de kerk gelijk te maken aan de noordzijde.
Eenige jaren tevoren, in 1492, had het St. Nicolaasgilde, waarschijnlijk reeds bekend met de afbraakplannen van de kapel, een altaar voor de heilige doen aanbrengen aan een van de middelste pilaren aan de linkerzijde van het hoogkoor.
