| Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld China en klik op ENTER |
|---|
En toen op een dag rolde er zomaar foto's binnen van Rien Bal die schreef :
- Ik bezit een aantal unieke foto's van KNIL militairen welke in 1914-1918 dienst deden in China ter bewaking van de Nederlandsche Gezandschapsraad in Peking.
Een oom van mijn echtgenote heeft o.a. daar als KNIL militair de eerste wereldoorlog doorgebracht en bij zijn overlijden kwamen deze foto's te voorschijn.
Aad heeft met verbazing naar deze unieke historische foto's gekeken en natuurlijk mochten die op het internet van Rien Bal, maar Aad moest daar natuurlijk wel iets aan toevoegen over de Boxers opstand.
We beginnen met een paar citaten uit Aad's China site (LINK):
In het begin van de 19e eeuw waren de handelskontakten met het Westen zeer eenzijdig.
Het Westen importeerde veel uit China, maar kon nauwelijks iets exporteren.
Van oudsher werd er, ook in dit deel van Azië, opium geconsumeerd.
Overal werd de drug gegeten. Rond 1600 werd echter al gemeld dat op Formosa (Taiwan), kort na de aankomst van de tabak rokende en in opium handelende VOC handelaren, het opium roken werd uitgevonden. En dus waren grotere hoeveelheden opium nodig, want men raakt sneller verslaafd aan het roken van opium dan aan het eten van opium.
De Nederlandse VOC handelaren verhandelden tot ca 1750 meer opium dan alle andere Europeanen bij elkaar. Tot de Britten het overnamen, want veel opium werd geimporteerd uit Bengalen, onderdeel van het latere Brits-Indië (oftewel de Raj).
Door de komst van de Britten werden de Nederlanders geweerd uit Bengalen en verminderden de winsten van de VOC : het begin van het einde van de VOC.
Britse handelaren besloten om de (smokkel) export van opium naar China te bevorderen, dit lukte uitstekend : eind 18e eeuw werd ca 100.000 kg opium geëxporteerd, in de jaren dertig van de negentiende eeuw was dit al opgelopen tot ruim 1.500.000 kg.
Alles wat China verdiende aan de export van bijv. thee en porselein werd steeds meer overtroffen door de kosten voor de import van opium. Van oudsher vonden de betalingen plaats in zilver, door de toename van het opium handelsverkeer werd zilver in China echter steeds schaarser en dus duurder.
Min of meer officiële protesten van Chinese kant werden genegeerd, ondanks bezwaren vanuit de Britse publieke opinie. Het vrije ondernemerschap was echter toen ook al belangrijker dan het geweten.
Toen dan ook in 1839 in het openbaar, op last van Beijing, door de Chinese douane (die tot op dat moment er ook veel aan had verdiend, smeergeld etc) op een strand 2000 ton opium werd verbrand, was de aanleiding eindelijk daar : met geweld moest China duidelijk worden gemaakt dat het recht op vrije handel prevaleerde en dat China geopend moest worden om dat recht op vrije handel zeker te stellen.
In het Lagerhuis ontstond een heftig debat. Een aanzienlijk aantal parlementariërs waren het er moreel niet mee eens, met een meerderheid van slechts 5 stemmen werd China toch de oorlog verklaard.
Tijdens de eerste opiumoorlog (1839 - 1842) werd, zoals verwacht, China vernietigend verslagen, zelfs de Chinesen waren hierover verbaasd : verslagen te worden door die vreemde barbaren, de ultieme vernedering......
Volgens het verdrag van Nanjing werd China een hoge boete (!) opgelegd en moest het HongKong afstaan. Bovendien moest het Shanghai openstellen als vrijhaven voor buitenlandse handelaren.
Vanaf 1846 werden de eerste concessies gesticht : gebieden waar de soevereine Chinese overheid steeds minder zeggenschap over kreeg. Britten, Amerikanen, Fransen, Japanners en Wit-Russen (na 1920), woonachtig in een concessie gebied, vielen na verloop van tijd niet meer onder de Chinese jurisdictie.
In sommige parken verschenen ook de bordjes : Voor Chinezen en honden verboden.
Shanghai werd een eldorado voor de plaatselijke zakenwereld (ook voor de Chinese!), met alle gevolgen van dien. De grootste concessie werd gevormd door samenvoeging van de Britse en Amerikaanse, tot één grote Internationale Concessie, met als middelpunt de, geheel in Tudor stijl opgebouwde Bund, de Anglo-Indische benaming voor 'kade' (aan de rivier de Huangpu, die 30km verderop uitmondt in de Jangste)
Uiteindelijk werd China dus met geweld gedwongen tot het aangaan van betrekkingen met het Westen.
Toen Japan in 1894 Korea binnenviel, sprak de keizerin-weduwe Cixi wel haar verbazing uit dat de Dwergen ons durven aan te vallen.
In 1931 trok Japan Mantsjoerije binnen en liet de ex-keizer Pu 'I zich als marionet installeren : de opperste vernedering van de Chinese natie. Tijdens het (show) proces tegen Pu 'I in de jaren '60 werd dat hem het meeste kwalijk genomen.
De keizerin-weduwe Cixi (1835 - 1908) was mede de aanleiding voor de Boxers opstand.
Na alle Westerse en Japanse veroveringen (zoo mag je het echt wel noemen) van bijv. Birma (Britten), Vietnam (Fransen), grote delen van Mansjoerije (Russen), Korea en Taiwan (Japan) probeerde de zoon van Cixi (Keizer Guang Xu, 1875 - 1908) hervormingen door te voeren, heel voorzichtig weliswaar, maar het werd hem al snel noodlottig. Van alle kanten werd Guang Xu tegengewerkt, vooral door zijn eigen moeder Cixi.
In september 1895 organiseerde Cixi zelfs een, zeg maar, staatsgreep tegen haar zoon, zoonlief werd opgesloten, maar bleef wel in naam Keizer van China. Moeder Cixi regeerde letterlijk vanachter een gordijn en zoo werden haar bevelen namens haar zoon afgegeven. Uiteindelijk gaf moeder op haar sterfbed (1908) nog de opdracht om haar zoon de Keizer, te laten executeren..........een dus wat typische moeder.....vooral als je dan ook nog weet dat Cixi vlak voor haar vlucht naar Xian de lievelings concubine van haar zoon in een put liet stoppen. Deze put in de Verboden Stad is er nog steeds.
Tijdens de restauratie pogingen van Cixi ontstond een min of meer religieus getinte beweging met de naam Boxers / Boksers.
Een crisisachtige sfeer nam toen bezit van China. In 1900 zocht de vernedering en frustratie een uitweg in de zogenaamde Boxersopstand. De Boxers / Boksers waren dus een extreem nationalistische beweging die voornamelijk bestond uit boeren, soldaten en schippersvolk, zowel mannen als vrouwen. Ze gaven op hun manier uiting aan de wens om van de Westerse imperialisten af te komen.
In het voorjaar van 1900 trokken tienduizenden Boxers / Boksers Beijing binnen, vielen de ambassadewijken aan en hielden deze maanden bezet. Ambassades en gezantsgebouwen werden platgebrand, ambtenaren en missionarissen vermoord evenals Chinese christenen, Chinese werknemers op buitenlandse kantoren of zelfs engelssprekende Chinezen. En wat de doorslag gaf : Keizerin-weduwe Cixi koos de zijde van de Boxers / Boksers. Toen in juli 1900 Westerse (w.o. Russische en Japanse) troepen Beijing naderden om de Boxers / Boksers te verdrijven - onderwijl uit wraak Chinese dorpen platbrandend - en de stad (zoals dat toen genoemd werd) te bevrijden uit de greep van de Boxers / Boksers, zond de keizerin-weduwe haar troepen om de Boxers / Boksers bij te staan. Beroemd geworden is natuurlijk de film hierover uit 1963, 55 dagen in Peking met in de hoofdrol Charles Heston. Aad was in de jaren '60 al verbaasd over het vreemde beeld wat in deze film van Chinezen werd gegeven, maar we dwalen af...
Het keizerlijke leger was echter te zwak en te slecht georganiseerd om daadwerkelijk hulp te bieden. De buitenlanders (w.o. KNIL militairen) kregen Beijing onder controle en de keizerin-weduwe moest vluchten naar Xian, maar liet dus eerst nog de lievelings concubine van haar zoon in een put stoppen. Cixi keerde na 2 jaar naar Beijing terug, de vijandelijke troepen hadden uiteraard huis gehouden in Beijing en o.m. weer het Zomerpaleis vernietigd, maar de val van het Mantsjoe-regime was onvermijdelijk.
Uit dit verhaal nog dit citaat :
Aad en zoon Richard bezoeken zeker ook het Zomerpaleis, 2 keer verwoest door de geallieerde legers, 1x na weer een opiumoorlog en na de boxersopstand.
De beroemde keizerin Cixi gebruikte het geld gereserveerd om de Chinese Marine te moderniseren, om in het meer van het Zomerpaleis een raderboot te laten bouwen, maar dan van marmer
Beroemd is het Zomerpaleis ook om de 700 meter lange overdekte gallerij, schitterend gewoon, hierdoor heen liep Cixi weet je dan, beschermd tegen de zon.
Na de dood van Cixi in 1908 viel het oude, uitgeholde keizerrijk in stukken uiteen. Het kindkeizertje Pu Yi (the Last Emperor) dat haar op moest volgen werd door de nieuwe machthebbers opgesloten in de Verboden Stad. Drie jaar later, in 1911, werd de republiek uitgeroepen. Oorlogszuchtige Warlords bevochten elkaar met prive-legers ten koste van de bevolking. De traditionele Chinese maatschappij bestond niet meer.
In de ambassade wijk van Beijing bleven vreemde troepen achter ter bewaking van de ambassades, de hele wijk werd zelfs voor Chinezen verboden terrein en dan komen de foto's van Rien Bal, (link), foto's van KNIL militairen die de Nederlandse Ambassade bewaken tijdens WOI, prachtige historische foto's, Aad is hier heel erg blij mee, vooral als je weet dat Aad ook een hele grote site heeft over Nederlands-Indië .
Voor alle duidelijkheid, toen deze foto's werden gemaakt, was de Boksers beweging allang voorbij natuurlijk, de keizer was allang afgezet en War Lords verscheurden het land, maar dat is een heel ander verhaal. De aanleiding voor de komst van niet-Chinese troepen blijft echter de Boksers beweging.
Alleen bij de foto's van de Verboden Stad en de Raderboot van Cixi wat kommentaar, verder kommentaar bij de alfabetisch gerangschikte 41 foto's hebben we niet, als je met de muis over de foto's gaat, krijg je toch een indruk :
een paar jaar pas immers na het vertrek van de Last Emperor
een niet varende boot, want het is als het ware een gebouw met fundamenten in de bodem van het meer
