Op onze site hebben we ook al deze verhalen over winkelen bij de Bijenkorf in Rotterdam:

• De Bijenkorf aan het Van Hogendorpsplein
• De introduktie van Indisch eten in de Bijenkorf van Rotterdam (1931)

Een paar karakteristieke foto's uit deze verhalen over winkelen bij de Bijenkorf in Rotterdam, mogen hier natuurlijk niet ontbreken:

De groote lichthal in zijn opeenvolging van wit marmer met smalle zwarte banden en rood gemoffelde ijzeren leuningen is, vooral bij avondverlichting, in al zijn soberheid van vormgeving geraffineerd en verfijnd van architectuur.

Laten we dus maar eens gauw naar die lunchroom gaan, ook op zoek naar het dakterras, maar dat is helaas gesloten, er waren geen foto's van, vandaar....

Uit alle verhalen komt een beeld naar voren, als van Harrods in Londen, heel veel personeel, heel veel kijkers....

Vanuit een ander gezichtspunt leverde het ook een majestueus beeld op, als men voor een venster van de lunchroom boven in De Bijenkorf zat of zich op het daarboven gelegen dakterras bevond, en de Coolsingel aan zijn voeten zag liggen.

Een ongekend uitzicht, vooral tegen het einde van een winterdag, als deze boulevard zich met zijn talloze lichtjes en lichtreclames ontrolde als een flonkerend snoer van edelstenen.

De bouwkundig medewerker van de NRC, die meende dat de hartader van het Rotterdams verkeer zich vanaf deze plaats uitmuntend liet observeren, raadde de vroede vaderen van de stad daarom aan, zich hier voor het oplossen van verkeerspuzzels enige uren neer te vlijen.

Hoe hoger men gezeten is, des te eenvoudiger wordt iedere taak
voegde hij er ironisch aan toe.

En dan duikt ineens deze advertentie op uit 1931:

Aad, als groot liefhebber van Indonesisch eten, liep het water uit de mond, vooral natuurlijk het feit dat je in de lunchroom op die 5e etage van de Bijenkorf bediend wordt door Indische Bedienden.....

Maar je wilt liever winkelen?

Kan ook, lees maar even mee dan....

In de veertiende en vijftiende eeuw was de St. Lau­renskerk in onze stad het verzamelpunt der burgers. In dat groote bedehuis ontmoetten visschers en kooplieden elkander, daar borg de een zijn netten en de ander zijn zakken. Des middags, vooral bij regenachtig weer, zochten de vrouwen er hun kennissen en de kin­deren hun speelkameraadjes. Want de kerk was pu­bliek bezit en bood meer dan voldoende ruimte.

Maar de twintigste eeuw heeft voor het geslacht, dat haar beleeft een andere en gezelliger plaats van samenkomst gesticht: "De Bijenkorf". Het is daar, dat de dames elkaar vinden op het telefonisch afgesproken tijdstip. Men behoeft er, als zes eeuwen geleden in de kerk, geen genoegen te nemen met een steenen vloer en het eigen, meegebrachte houten krukje, want indien het ergens gezellig is, dan zeker wel in de theesalon of de lunchrooom van dit warenhuis, waar gemakke­lijke zetels in een" rustig hoekje de vermoeidheid doen vergeten van het jagende leven. Na de thee gaat men het gebouw eens door, vindt hier en daar iets van zijn gading of bestelt de artikelen, welke men noodig heeft.

Daarbij biedt "De Bijenkorf" niet slechts de bevre­diging van allerlei materieele behoeften, men gaat er niet slechts heen om levensmiddelen, kleeding, schoeisel of mode-artikelen te koopen, zich te laten kappen of er thee te drinken. Tot dit alles biedt het' warenhuis de gelegenheid, ja, de prettigste gelegenheid, maar zoo goed als men in de verschillende afdeelingen een per­manente tentoonstelling zien kan van al het vele, dat de fantasie en het vernuft des menschen heeft gecre­eerd, zoo goed vindt men er een uitgebreide leesbibliotheek in zes talen, omvattende 45.000 boekdeelen, waar­uit men kiezen kan, welke lectuur men wenscht voor ontspanning of ontwikkeling.

Zoo vervult "De Bijenkorf" een zending in onze groote moderne stad. Haar taak is groot en veel omvattend, want allereerst leidinggevend. De smaak van het publiek kan ze veredelen en leiden, haar behoeften op gepaste wijze bevredigen, zooals het schier nergens elders mogelijk is.

Men zie bijvoorbeeld de hierboven geplaatste af­beelding van een der kapsalons. De zorg, welke bij den bouw van den Heerensalon aan den dag is gelegd, heeft tot gevolg, dat elk beschaafd bezoeker er zich aan­stonds op zijn gemak zal gevoelen. De zetels, van zeer bijzondere constructie, zijn op schier tallooze wijzen verstelbaar, zoodat ge, als ge geschoren wordt, immer rustig en ongedwongen achterover leunen kunt. Be­hoeft het nog gezegd te worden, dat elk stuk gereed­schap aanstonds na het gebruik wordt gedesinfecteerd? Daarop te wijzen, is hier bijna belachelijk overbodig.

Men zie persoonlijk bijv. den kinderkapsalon om tot de overtuiging te komen, dat paedagogie en kennis van de kinderpsyche daar op gelukkige wijze samen­gaan; met het zakenbelang. Het kind, dat bang is voor vreemden, komt in dit milieu in zijn eigen we­reldje en vergeet binnen twee minuten de vreeselijke ervaring van haarknippen. Want daar staat een beer of een olifant, op wiens breeden rug hij mag gaan zitten - neen, daar staat een auto! Ginds ligt een bal en daar staat een zacht wollen haasje te luisteren met de ooren gespitst. De geheele wand is beschilderd met sprookjesachtige scenes uit het dierenleven, ge­beurtenissen, bij het opmerken waarvan de heldere kinderoogen gaan glanzen van verrukking en die zóó reëel zijn geschilderd, dat herhaaldelijk een mollig handje ernaar wordt uitgestrekt. Neen, de ouders, die de domheid begingen, hun kinderen in dit paradijs te brengen, zullen wel spoedig van hun kroost leeren, dat "De Bijenkorf" nog iets geheel andersoortigs is dan een winkel op groote schaal.

Voor degenen, die in het buitenland allerlei artikelen hebben leeren kennen, waarvan het te onzent altijd heette: "Hier vindt je zooiets niet", heeft "De Bijen­korf" een verrassing in haar enorm groote levensmid­delen-afdeeling. Men vindt daar in die zaal, welke uit louter tegeltjes en marmer lijkt te zijn opgebouwd, niet slechts allerlei huishoudelijke artikelen, welke de vrouw des huizes op elk oogenblik kan noodig hebben, doch ook die vleesch- en vischsoorten, die confituren en conserven, zulke cake's en biscuits, waarvan de eenvoudige burger den naam nooit hoorde en die een: "Ha, eindelijk!" ontlokken aan den bereisden vaderlander.
"Nergens kun je dit of dat vinden," heeft hij altijd gezegd, maar nu vindt hij hier, wat hij zoo graag ook zijn familie-leden had willen laten proeven: Noorsche visch, Zweedsch brood, straffe Engelsche "sweet pic­kle's", etc. etc. O, hij behoeft er in 't geheel niet naar te zoeken.
Hier, op de levensmiddelen-afdeeling schijnt de permanente tentoonstelling der andere afdeelingen te worden voortgezet, maar ze gelijkt hier tevens een gematerialiseerde lofzang op het beloofde land. Toren­hooge stapels bussen groenten vormen pyramiden, Schweizer kazen van enorme afmetingen zien er uit als niet te versjouwen molensteenen.

In gindsche kast met glazen deuren, die alleen reeds het bekijken waard zijn om hun keurige afwerking, hangen allerlei wor­sten, beschut tegen stof, bewaard voor verschillende andere invloeden.

Wie hier koopt is - hoe kan het anders - altijd tevreden.

De concentratie tenslotte is een belangrijk voordeel, hetwelk het warenhuis "De Bijenkorf" te bieden heeft aan de Rotterdammers en aan hen, die van buiten komen om in de stad inkoop en te doen. In één gebouw kan men zoo goed als alle artikelen bijeen vinden, welke men behoeft; men kan er buitendien nog zich laten kappen of scheren, boeken leenen uit de biblio­theek, rustig patronen en modellen kiezen voor de klee­ding, gebruik maken van de voordeelen van het post­kantoor en tenslotte uitrusten en kennissen ontmoeten in de lunchroom of den theesalon.

Het in felle zon of hevige regen straat-in straat-uit loopen van de eene etalage naar de andere, is in "De Bijenkorf" vervangen door een prettige wandeling binnenshuis langs en door de vele"afdeelingen, waar men de goederen vlak voor zich vindt in een sortee­ring als nergens elders. De permanente expositie is daarbij niet alleen een attractie voor belangstellenden, doch tevens een zeer leerzame bijdrage tot de verrui­ming van het inzicht en de vermeerdering der kennis.

---

Nieuwsgierig wat deze fraaie foto van de Bijenkorf toen met Dames van nu te maken heeft?

Klik maar eens snel dan op deze LINK

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....