- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 12 |
|---|
De eerste maanden waren toch wel spannend en zeer arbeidsintensief. Ik wilde graag alles weten van de werkzaamheden op een kantoor. Dat waren er zeer velen en langzamerhand werd het mij allemaal wel duidelijk, hoe alles in elkaar zat. Ook de geldadministratie met de vele tussenrekeningen moest worden bijgehouden en gecontroleerd. Ook de kasvoorraad met Hollands geld en alle vreemde valuta moest worden geadministreerd en gecontroleerd. Dagelijks werden van alle kastransacties journaals gemaakt. Dit moest natuurlijk altijd kloppen ( in bankjargon heet dat….sluiten). Kortom verschrikkelijk veel werk. En dan niet te vergeten de safeadministratie.
Na enkele weken had ik al een behoorlijk inzicht gekregen in de totaal werkzaamheden. Ik had ook al eens een lade van mijn bureau open gedaan en zo langzamerhand begon ik aan die "puinhopen". Het was mij al spoedig duidelijk, dat dit allemaal zaken betroffen van het inmiddels gesloten kantoor aan de Grindweg.
Ook werd hoe langer hoe meer duidelijk, dat de bank veel commerciëler was geworden. Hoe langer hoe meer werden particulieren cliënt van de bank, aangezien vele bedrijven salarissen gingen uitbetalen via bank en of giro. Om nu een groot aantal cliënten te bewegen een bankrekening te openen in plaats van een postgiro, werd het voor cliënten zeer aantrekkelijk gemaakt om een rekening te openen bij een bank. Voor al deze cliënten werd een zgn. rentegirorekening geopend, de voorloper dus van de salarisrekening wat nu privé-rekening heet. Bovendien kreeg men op deze rekening nog een aanzienlijke rentevergoeding van 3 1/2 %, terwijl de postgiro 0% vergoedde. Daarnaast werden in rap tempo bij de bank ook vele spaarvormen ingevoerd. Veel cliënten spaarden reeds bij de bank door middel van een spaarbankboekje, maar dit alles kon dus nu ook in de vorm van rekeningen.
Nu was het kantoor aan de Weissenbruchlaan gevestigd in Hillegersberg, toen één van de betere wijken van Rotterdam. Intern deden wij wel aan reclame, maar extern werd er toen nog niet zoveel reclame gemaakt. De cliëntenaanwas op het kantoor Weissenbruchlaan was enorm. Wij konden het nauwelijks bijhouden. Ook heel veel cliënten kwamen naar ons over met hun effectendepots. De concurrentie was nog niet zo hevig. Er was in onze nabijheid wel een kantoor gevestigd van de Amro Bank aan de Bergse Dorpsstraat, maar daar merkten wij niet veel van, integendeel. Vaak kwamen cliënten naar ons over in verband met de betere service en advisering.Later werd er ook nog een kantoor geopend van de Rabobank, maar dat trok weinig cliënten bij ons weg.
Mijn studie bij het Nibé had ik weer opgepakt. Vooral de theoretische studie effecten met de praktijk van elke dag was heerlijk om te doen.
Nu ben je op een bijkantoor van de bank "multifunctioneel", dat wil zeggen: je bent van alle markten thuis. Maar toch…..mijn aandacht ging vooral uit naar het adviseren van cliënten met creditgelden, want daar hadden wij zeer veel cliënten van. Ook las ik toen al zeer regelmatig alle financiële dagbladen en natuurlijk ook veel informatie, die de bank verstrekte. Op een gegeven moment was er zelfs een motto bij de bank voor beleggen. Dit alles was nog in de periode, dat er nog geen beleggingsfondsen waren. Om hier een voorbeeld van te geven, het volgende:
Een cliënt had ƒ 100.000,00 te beleggen en wist zelf niet hoe. Achteraf gezien vroeg je eigenlijk niet veel verder, zoals dat vandaag zou worden gedaan. Maar in die periode gaf je het advies: 25% in Nederlandse aandelen, 25% in convertibele obligaties, 25% in laagrentende obligaties in verband met uitloting (belastingvrij!!!) en 25% in Amerikaanse/Canadese aandelen. Dat was in die periode zowat een standaard advies.
Naast alle eerder vermelde werkzaamheden hield ik mij ook bezig met de verdere organisatie van het kantoor. Er kwam regelmatig iemand om alles te controleren en er kwam dan een stevig rapport, waaruit bleek, dat niet alles volgens de regels ging. Uiteraard was de directeur hiervoor verantwoordelijk, maar die had het zo druk, dat hij hier niet aan toe kwam. Ik besprak dat allemaal met hem, waarbij ik toen al aangaf, dat er duidelijk taken verdeeld moesten worden en dat wij meer en goed personeel erbij moesten hebben. De integratie van het gesloten kantoor Grindweg moest nu maar eens eindelijk worden afgerond, vooral de effectenadministratie. Zeer incidenteel waren er al cliënten overgeboekt van de v/m NHM administratie naar de ABN administratie, maar lang nog niet alles. Dit werd dus de eerste prioriteit. Ook moest tegelijk de organisatie verder beter op orde worden gebracht.
