Zoals ik al in het verleden heb verteld, had ik met goede resultaten mijn MULO diploma behaald, maar dat was niet genoeg om verder te komen.
Tijdens de MULO heb ik ook nog dit diploma gehaald :
Maar ik heb er in mijn latere leven wel profijt van gehad en ook nu nog : immers de toetsenborden van de typemachine en nu de computer zijn nog steeds hetzelfde !!!!
Kortom, ik moest verder studeren en daarom liet ik mij inschrijven bij de Middelbare Handelsavondschool Mercurius, een zeer bekend instituut in Rotterdam destijds. Ook in Overschie had men een dependance in een school aan de Baanweg. Ik werd toegelaten en dat betekende, dat ik drie avonden in de week naar school ging en dat twee jaar lang.
Alle studiekosten en dus ook alle boeken moest je zelf betalen. Van studiefinanciering of tegemoetkoming studiekosten door de werkgever had toen in 1960 nog niemand gehoord.
Onze klas begon ongeveer met 25 mensen. De leraren kwamen niet alleen uit het onderwijs, maar ook uit het bedrijfsleven en schnabbelden zo 's avonds wat bij.
In alle talen werd les gegeven inclusief de handelscorrespondentie in alle talen. En daarnaast nog de vakken: boekhouden en bedrijfsleer, handelsrekenen en handelskennis en recht en wetskennis. Alles ging in een vrij snel tempo en er moest hard gewerkt worden gewerkt.
De avonden, dat ik geen les had, moest er zeer veel huiswerk worden gemaakt. Vele avonden tot vaak na 22.00 uur werd er door mij huiswerk gemaakt aan het bureau wat nu nog steeds in mijn bezit is.
-
Op deze foto uit dit verhaal, waar pa ook op staat, hebben wij onze 's zondagse kleren aan, want die hadden wij toen nog.
Het leger had in die tijd klaarblijkelijk grote invloed op jongenskleding: soldatenpak, matrozenpak e.d.
En ziet u die radio op het bureau?
Het desbetreffende bureau is dus al van de jaren '50 en ik kan hier geen afstand van doen. Mijn hele leven, dat ik heb gestudeerd, ook na mijn Mercurius periode heb ik aan dit bureau gestudeerd en zodoende hieraan zeer vele uren doorgebracht.
Ik kreeg ook heuse rapporten mee naar huis, die door mijn vader moesten worden getekend.
Na mijn eerste rapport bleek, dat er velen de studie reeds hadden beëindigd. Dat is in die twee jaren altijd zo gebleven. Het overdag werken en dan 's avonds naar school en de rest van de week 's avonds studeren was klaarblijkelijk toch te zwaar voor velen. Uiteindelijk bleven wij maar over met zeven personen, die eindexamen hebben gedaan en uiteindelijk voor deze toch wel zware studie zijn geslaagd.
