Als eerste moet natuurlijk verhaald worden de trouwerij van mijn moeder.
Het is mij niet bekend hoe zij vader heeft leren kennen. Wel is bekend, dat de familie Engelfriet en de familie Boogaard elkaar kenden van de kerk. En het was en is natuurlijk niet ongebruikelijk, dat de kinderen uit die gezinnen dan verkering kregen.
Maar vader woonde in Kralingen in de 2e Jerichostraat. Dat was een behoorlijk eind verwijderd van het Pijnackerplein. Op de fiets was dit wel te doen, maar 's zondags mocht je niet fietsen. En lopen was meer dan één uur. Ook toen al deed men dingen, die eigenlijk niet mochten U ziet wel, de tijden zijn niet veranderd.
Moeder heeft ooit het volgende verhaal verteld:
Op een zondag kwam vader naar haar toe op het Pijnackerplein niet lopend, maar stiekem op de fiets, wat natuurlijk niet mocht. De fiets moest natuurlijk onopgemerkt weggezet worden. Ook dat lukte.
Maar het noodlot sloeg toch toe.'s Avonds wilde vader weer naar huis en wat bleek: zijn fiets was gestolen......
Hoe dit verder thuis verteld moest worden weet ik niet, het is mij nooit verteld. Maar er zal wel menig woordje over gepraat zijn in huize Engelfriet en later ook wel in huize Boogaard !!
Maar goed, het verhaal gaat weer verder. Een trouwdag werd vastgesteld. Wij kunnen ons dat niet voorstellen in die periode van oorlog. Maar ook het gewone leven van die tijd ging toch door.
Piet Engelfriet en Alie Boogaard gingen trouwen op 23 september 1942. En als wij de verhalen moeten geloven van die tijd, was het nog een vrolijke dag ook. Zelfs een echte trouwjurk en echte bloemen; alleen pa had een geleend pak aan.
Pa werkte al een aantal jaren bij Siebel juweliers. Na hun trouwen moest er toch huisvesting worden gezocht. In een verwoeste stad als Rotterdam was dit echter niet eenvoudig.
Na enige tijd werd pa overgeplaatst naar Siebel in Amsterdam en zodoende betrok het jonge paar een woning in Amsterdam aan het Columbusplein.
Over die periode heeft moeder weinig verteld. Waarschijnlijk heeft zij het daar niet zo erg naar haar zin gehad. Zij woonde ver weg van haar familie in Rotterdam en het was nog steeds oorlogstijd. Wel verteld zij met veel genoegen, dat zij goed werden opgevangen door de kerk van Amsterdam. Met respect verteld zij over de periode, dat zij kerkten in Amsterdam aan de Lauriersgracht waar Ds.L.S.den Boer toen predikant was.
De oorlogssituatie vertoonde steeds ergere vormen. De Duitsers hadden steeds meer mannen nodig om te werken in Duitsland. Via de Nederlandse bedrijven werden mannen gevorderd. Ook mijn vader ontkwam hier niet aan. Hij moest zich melden voor werk in Duitsland en werd zodoende afgevoerd naar Duitsland.
Dit was een hele klap voor mijn moeder, alleen te moeten achterblijven in het voor haar vreemde Amsterdam. Inmiddels was zij in verwachting van mij, dus zo prettig is dit niet geweest.
Uiteindelijk besloot zij terug te keren naar Rotterdam en is toen liefderijk weer opgenomen in het huis van haar ouders aan het Pijnackerplein. Dit moet waarschijnlijk hebben plaatsgevonden in het voorjaar van 1943. Vader wist dit wel en ook hij vond dit de beste oplossing.
Van Jaap Zwart ontvingen we het volgende document, een uittreksel uit het bevolkingsregister van Amsterdam, volgens Jaap werd dit zo bijgehouden tot begin jaren '50:
Amsterdam
Hans reageerde met
Wat een verrassing om alsnog een kaartje te vinden met de gegevens van mijn ouders, dat zij na hun trouwen op 23 septenmber 1942 aan het Columbusplein 24 in Amsterdam hebben gewoond.
Vanmorgen had ik hier kontakt over met mijn moeder, die deze maand 86 jaar hoopt te worden. Zij kan het zich nog allemaal heel goed herinneren.
Mijn vader (Piet) is toen gaan werken bij Siebel in de Kalverstraat, dus er moest woonruimte gezocht worden in Amsterdam en uiteindelijk werd het bewuste huis gevonden. Ook mijn moeder weet nog, dat op dat adres Joodse mensen hadden gewoond, die naar Duitsland zijn afgevoerd, helemaal niet leuk natuurlijk.
Lang hebben zij er niet gewoond, want ook mijn vader moest van de bezetter naat Duitsland om daar te gaan werken en zo is mijn moeder, die toen in verwachting was van mij, weer teruggekeerd naar het adres van haar ouders in Rotterdam.
Jaap Zwart voegt er nog aan toe:
Op het Columbusplein: alwaar ik op school ging jaren 55 -58, ( de Juliana v Stolbergschool) en veel speelde in de speeltuin ( Jacob Maris )
Willem van Toorn( Boek ,,de Rivier" ) heeft er ook een heel stuk aan gewijd over het Columbusplein, dat was ff voor de oorlog.
En ook over mijn oude buurtje
Nou heb / ben ik al een hele tijd bezig om een website te maken over dat buurtje, waar wij woonden
Dat is overigen een onderdeel van
en is grotendeels over genealogie, Dirk de Z/Swart uit Lekkerkerk (Symon )
Speciaal over Rotterdam: http://www.nostalgiekrant.nl/slaghekstraat.htm
Voor die website ( van mijn oude buurtje ) heb ik kaarten van de Straten nodig, ik ben bezig om alle winkels in kaart te brengen en er een kleine historie bij op te zoeken !!!! Klus hoor
In het archief Amsterdam zijn hele dozen vol met kaarten, en dan kan je net zo als bij de kaart van uw Moeder op dat desbetreffende adres iedereen vinden die daar vanaf 1920 hebben gewoond, tot en met 1953, toen zijn ze er mee opgehouden, trouwens in Rotterdam is er ook zoiets hoor, daar heb ik ook al heel wat vandaan gehaald !!!!!
Maar toen dat verhaal mij weer te binnen schoot daar op het archief, was ik dus weer de naam kwijt, die kwam na verloop van tijd weer te boven, alleen friet, maar toen de rest, Engelfriet, als je die( met respect) tegenkomt, vergeet je die niet zo snel, dat is dan weer een voordeel.....
