De molen op het Oostplein
Op een dag stond dit stukje in Het Vrije Volk Met tikfout en al.
Waarom werd dit stukje geplaatst? Nou, de aanleiding was de brand in de molen De Noord op het Oostplein. Wij, als Rotterdammers, waren trots op die molen. Telkens al we als jongens op de Hoogstraat waren, dan zorgde we altijd, dat we op bijtijds op het Oostplein waren, om het aflossen van de wacht bij de Marinierskazerne te zien. Waren we te vroeg, en dat waren we meestal, dan was het prettig te zien hoe de wieken van de molen aan het draaien waren, en als dat niet zo was, dan stond hij daar, een stuk Rotterdam. Een bezoek aan het Oostplein was net zo gezellig als één op de Hoogstraat. Zo stond de molen erbij.
Op onze feestavonden en de avonden voor de soldaten, dan zongen wij als Piccalilly's, een liedje over die molen en het refrein ging zo
Ouwe molen op het Oostplein,
laat de wind in je wieken waaien.
Geen geweld kreeg jou klein,
vrolijk sta je daar nog te draaien.
Brand-en bommengevaar
ging voorbij, hoe na het ook kwam.
Je bent nog een beeld van ons Oud-Rotterdam,
ouwe molen op het Oostplein
Ik kan jullie vertellen, dat dit walsje een aardig succes was in deze, en eigen kringen. Het werd dan ook altijd gevraagd ook.
Maar toen kwam die nacht. Die nacht dat de molen afbrandde. Zomaar! Toen ik deze foto bij Alex ontdekte, was er ineens weer die herinnering Zoals je ziet, er was geen houden aan.
En men was kwaad. En men zei, we wisten, dat hij in de weg stond, maar.... Men vond, dat de molen allang verplaatst had moeten worden. Maar zei men, dat zal wel te duur geweest zijn. En men zei nog veel meer. De molen echter, was verbrand en voorgoed uit het stadsbeeld van Rotterdam verdwenen.
Enige tijd later vroeg Alex de Haas, toen een bekend cabaretier, zich, in zijn column in het Vrije Volk, af, waarom er nooit geen liedje over de molen op het Oostplein geschreven was. Ik heb toen gereageerd, en ben bij de redactie van de krant op het Slaak geweest. De reporter, die onder de naam Amateur schreef, liet toen bovenstaand stukje in de krant zetten.
Zo was ik de enigste, al was het dan niet in professionele kringen, die ooit iets over de molen op het Oostplein geschreven en gezongen heeft.
Wat was je een beeld van ons Oud-Rotterdam, ouwe molen op het Oostplein.
