Naar beneden

Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal  ....

Kerstkaaretjus

 

Nouw ik bèweer mooi de klos. Muvrouw is mettur kerskaarutte beezug ek ik mottur ook weer tegunan. Aduressuschrijve. Mooi bennik.

Eers hebbik drie vellutjus deesemburzeegols motte haale en mun liefje hep un heelustaapol kaarutte inguslaage. Metenvulloppus natuurluk. Ik see nog, mottat nouw? Waddaggie dan. zee ze, wij krijgutog ook kaarrutte. Ja dâwel zee ik, mar stuure hullie zunnouw ook niet omdattut mot? Ik buddoel, zouwuzzunouw heus allummaal denke, hee ut wor kerssumus, nouw gaanumme snel un kaarut an die twee stuure? Jij metjou eewugge gusjaggurein, kreeg ik toetuhoore. Kèjje nouw niejeens een keerutje innut jaar wadantoesjastur doen. Durris al zo weinug gunneeguheit  odde weerold. Oh, gaanumme op die toer. Nouw ik spreek jouw nog wel asjumeddukerst meddun paar lamme jattuzzituvannut schrijve. Ja ja zee ze, lul nouw mar teegummekont, wammukop doe zeer. Ellaaje handunouwus wappurre. Annurs bennumme mepaassunog nie klaar. Onzubuuman is effe beetur af, zee ik tog nog, diedoedallus medde kompjoetur. Môhijweete! Allumaal gumakzug. Schrijve is veel pursoolukkur. Uigulult wazzik.

Zuhaddun heel lijssie saamugustelt en offik mar effe wouw buginne. Addunnooi, daggik, azzuwe vanellukkukennus un uuroow zouwe krijge, haddik nogun lekkur zakgellutje.

Krijggik nog ovurwerruk uibutaalt? prubeerde ik nog , mar ik kreeg enkol unniebijdukerssumus hoorunde ziekte nar mukkop guslingurt. Waarop ik dur un zaalug kersfees toewenste.

Bovunan de lijs sting muddogtur. Mar dar gaanumutog meddukers natoe. Dakennume hullie die kaarut tog guwoon geeve. Muvrouw speeldutoe de stomme in ut portiekie. Dâwas wel lekkur rustug. Ik koddur meggeeguwelt meer odde kas jaage. Dus buggonnik mar.

Nouw mojje mijnus vurtellumeid, zee ik effe latur. Wie is nouw die Kaaroltje? Dassun neef vamme zus dur zwaagur, leizumme uit.  Oh eddie Pietje hier zal dâwel un broer vajje tantukaatoow zijn, die gutrouwt was medde broer vajje omuklaas. Man zinnie zo tuzeike en schietis un beetje op. Nouw moe ik schrijf muneige ut lebbus, mar die staapol wor mar nie kleinur. Stolluk en Reese woralleenug al rijk door ons. Bustaatie dannog? vroeg zusoesappug. Ik bleef netjus emmeer as barst kwammur nie achtur mubijtspijkurs vaddaan. Hebbie nouwal guteldoffie gunnoeg zeegols hep. Nee. Mar asje opschiet dakèjje zumuschien nog bijhaale. Astusoodumietur nie! Asur niegunnog benne, dammaakiedur mar gunnoeg van. Die envulloppus kommummubukkant muneus uit  Kerskaarruttustuure vinnik best joofol, maar diddis nienormaal meer. Zallik ook un paar aadressuschrijve? Zudeeguwoon oftur neusbloeide.

Eindulluk, na nog veel gusjappol, waare alle adurressuguschreeve.

Ettoekwam duklap odde vuurpijl. Zij deeddukaarutte in de envulloppus en ik??? Ik mossudiglikke! Zozeezetoen. Duposseegols plakkik dur zelluf wel op, dawweedik zeekur daddur geeneen vurgeete wor. Mugudaachtuwaaruggeekersguddachte. Mar ik hiel me eige sjaakkies!

Doejij allus effe odde bus, zeezulief en kijk gullijk oftur nog post is. Musschien zittur wel un kaarutje bij!!

 

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....