Naar beneden

Over de restauratie van de Groote of St. Laurenskerk van Rotterdam na WOII

Op een van zijn speurtochten in antiquariaten ergens buiten Rotterdam, liep Aad op tegen een verzameling Mededelingen n.a.v. de restauratie van de Groote of St. Laurenskerk van Rotterdam na WOII, kompleet met een 33-toeren orgelconcert grammofoonplaatje.
Deze bundel mededelingen, geschreven in de jaren '50 en '60 is natuurlijk zeer uniek, zoo uniek dat we er voor onze site wat uit gaan laten zien.

Gecommitteerden tot de zaken der Ned. Hervormde Gemeente te Rotterdam
hebben de eer U het navolgende te berichten

Pinksteren 1956

Aan hen die bijdragen voor de restauratie van de Groote of St. Laurenskerk van Rotterdam

Achtste Mededeling over het verloop van de werkzaamheden

Het plaatsen van de weerhaan op de St. Laurenskerk van Rotterdam

Na het bereiken van het hoogste punt werd de kruisingtoren verder afgewerkt. Na het voltooien van de loodbekleding was deze gereed voor de definitieve be­kroning, die stevig om de top van de makelaar - ook wel koningstijl geheten - sluit en daar ettelijke meters boven uit reikt. Zij eindigt in een rondstaaf, welke de weerhaan draagt, die, van kop tot staart gemeten, een lengte heeft van 1.10 meter.

Hij is door de firma B. Eysbouts te Asten (N.B.) uit rood koper gedreven en verguld met zwaar toren goud. De noordpijl onder de haan is gericht op het geografisch noorden, hetwelk is aangegeven door de afdeling landmeten van de dienst van Gemeentewerken. De hoek ten opzichte van de overeenkomstige as van de kruisingtoren is 14° 50".

Het stellen van de haan kenmerkt een stadium in de vordering van het werk. Steigers kunnen worden verwijderd en weer een belangrijk onderdeel van het gebouw komt voor goed vrij.

Er was daarom aanleiding dit feit niet als een toevallige handeling in het bouwproces onopgemerkt te laten voorbijgaan, doch op te vatten als een bijzondere gebeurtenis, die wel even de aandacht verdiende.

Daartoe kwam op 25 April j.l. een voor het doel geschikte dag, windstil en regenvrij, een klein gezelschap bijeen in het kerkkantoor, waar de voorzitter Dr. H. J. Eykman na een inleiding over de betekenis van de haan door de tijden heen, zeide verheugd te zijn dat de dochter van ons medelid Mr. Ph. A. J. Mees, bereid gevonden was om als jongere de weer­haan op zijn verheven plaats te zetten.

De jeugdige
Marie Antoinette Mees
laat voor de eerste keer de weerhaan op de St. Laurenskerk van Rotterdam draaien
Hierna heeft de jeugdige Marie Antoinette Mees de tocht naar boven ondernomen, eerst via de trappen naar de zolder boven het kerkgewelf en van daar, zonder enige zweem van hoogtevrees, verder langs de steile ladders binnen en buiten de kruisingtoren naar de op bijna 50 meter hoogte gelegen stellingvloer. Op dit kleine, geheel in de vrije ruimte zich bevindende plateau heeft zij eigenhandig de haan op zijn plaats gesteld en voor het eerst doen draaien.

Zo staat er thans hoog boven de kerk weer een haan, die als een gunstig teken onder alle omstandigheden de kop in de wind blijft steken. Moge de aanblik van deze voorlopige bekro­ning van het Godshuis in wordende voltooiing opwekken tot medelevend geloof en vertrouwen in het welslagen van het werk.

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....